KAKO ŠKOLJKE PRAVE BISERE?

Pravi prirodni biseri nastaju bez ljudskog uticaja, u potpuno prirodnim uslovima. Strano telo ulazi u školjku pri hranjenju ili bušenju kroz ljušturu, i školjka ga ne može izbaciti. Tada stvara vrećicu, počinje da luči sedef oko stranog tela i tako nastaje biser. Postoje slatkovodni i morski biseri.

Slatkovodni biseri

Uzgajaju se u slatkovodnim jezerima Kine a nastaju iz školjki koje nazivamo dagnjama.

Crni biseri

Biseri nastali iz tih školjki mogu po obliku biti okrugli, ovalni, kao i oblika pirinča. Mogu biti u pastelnim nijansama bele, crnoj boji, roze, u boji breskve… (Boja uglavnom zavisi od vrste školjke.) Prosečna veličina bisera je od dva milimetra do šesnaest milimetara.

 Morski biseri

Uzgajaju se u morskim školjkama Japana i Kine. Poznati su po jedinstvenom sjaju i lepoti, nazivaju se akova biseri i veličine su od pet do jedanaest milimetara. Spektar boja tih bisera kreće se u pastelnim tonovima – od krem, bele boje, roze i zlatne pa do sivoplavih nijansi. Inače, akova biseri imaju najjači sjaj među uzgajanim biserima.

Beli biseri

Postoje još i južnomorski biseri nastali iz velikih školjki. Primarna uzgajališta tih školjki su severne vode Australije, jugoistočna Azija, Filipini, Indonezija…

Biseri su veliki, glatki, okrugli, krem, zlatni ili crni sa srebrnim tonovima. Dosežu veličinu od 11 do 20 milimetara. Vrednovani su kao najskuplji biseri na tržištu.

Tahiti biseri uzgajaju se u velikom crnom kamenju. Tamni su i veliki od 9 do 16 milimetara.

Svaka od pomenutih  školjki proizvodi bisere, a mnogi od njih postaće deo niza prelepih ogrlica.