PANGAEA

Pangea (potiče od grčkih reči “pan” – ceo i “gea” – zemlja) je bio superkontinent u vreme kasnog paleozoika i ranog mezozoika. Formirao se od ranijih kontinentalnih jedinica pre otprilike 335 miliona godina, a počeo se raspadati pre oko 200 miliona godina, da bi vremenom od njega postali današnji kontinenti (Alfred Wegener, Poreklo kontinenata iz 1912).

Geografija kontinenata koji se graniče sa Atlantskim okeanom bila je prvi dokaz o postojanju Pangee. Naizgled blisko spajanje obala Severne i Južne Amerike s Evropom i Afrikom uočeno je čim su ove obale ucrtane. Prvi koji je sugerisao da su kontinenti bili spojeni, a kasnije razdvojeni, možda je bio Abraham Ortelius 1596.

Postoje brojni dodatni dokazi za postojanje Pangee. Oni se nalaze u geologiji susednih kontinenata, uključujući podudaranje geologije između istočne obale Južne Amerike i zapadne obale Afrike. To su zatim fosilni dokazi (identične vrste na kontinentima koji su danas međusobno udaljeni). Zatim dolazi paleomagnetsko proučavanje orijentacije magnetskih minerala u stenama i određivanje kretanja kontinentalnih ploča ispitivanjem orijentacije magnetskih minerala.

Kontinuitet planinskih lanaca pruža dodatne dokaze za Pangeu. Jedan primer za to je lanac Apalačkih planina, koji se proteže od jugoistočnih Sjedinjenih država do Kaledonida Irske, Britanije, Grenlanda i Skandinavije. Uprkos tome, ovo je još uvek hipoteza, ali doista dosta verovatna.